We beginnen weer adem te halen, het aantal mensen met Covid-19 in Nederland daalt. We hebben ondertussen te maken met een nieuwe werkelijkheid, anderhalve meter afstand, en dat blijft voorlopig ook nog even! We zijn benieuwd hoe het met jullie is en hoe jullie het hebben volgehouden. Bij ons heeft het er individueel soms fors in gehakt en tegelijkertijd hebben we ervaren dat God ons nabij is.

Bovendien waren we bezig met de vraag: hoe gaan we dit oppakken in het najaar bij ons PowerParent Weekend: “In beweging”?

De locatie van ons eerste weekend voldeed daar niet aan, en we zijn op zoek gegaan naar een veilige en fijne plek. We hebben die gevonden in Vierhouten in ’t Vierhouterbos. Daar kunnen we wel de 1,5 meter handhaven, ook in de slaapkamers, zodat iedereen gezond en safe kan komen en ook weer gaan. Het zal vast een heel ander weekend worden en dat is ook ons streven: elkaar bemoedigen, genieten (dat gaat hier nog beter lukken) en empowered de nieuwe week weer ingaan.

De datum is hierdoor wel veranderd: namelijk van 9 tot 11 oktober; best al wel snel!

PowerParent is van en voor ons allemaal; helpen jullie ons mee dit weekend bekend te maken? Via de sociale media, mond op mond, hoe dan ook? De nieuwe locatie (dat begrijpen jullie) is duurder, maar we willen het voor iedereen mogelijk maken om te komen! Van een aantal van jullie hebben we qua sponsoring ideeën gezien en die volgen we zeker op; mocht jij een idee hebben hiervoor dan houden we ons aanbevolen.

Gods plan met jouw en ons leven gaat door; wij kijken er al weer naar uit naar wat Hij gaat doen!

Marja Krans

Ik: Dag God

God: Hallo

Ik: Ik breek. Ik ga kapot. Kun U de stukjes weer samenvoegen?

God; Liever niet.

Ik: Waarom niet?

God: Omdat jij geen puzzel bent.

Ik: Maar wat denkt U dan van al die stukken van mijn leven die op de grond neervallen?

God: Laat ze daar maar een tijdje liggen. Er is een reden waarom ze gevallen zijn. Neem de tijd en besluit dan of je bepaalde stukjes terug wilt hebben.

Ik: U snapt het niet. Er blijft niets meer van me over. Ik breek!

God: Nee, jij bent degene die het niet snapt. Je breekt dóór. Je hebt alleen last van groeipijnen. Je schudt die stukken zelf van je af en er zijn mensen in je leven die je tegenhouden. Je breekt niet. Je wordt juist héél. Relax. Haal maar eens diep adem en laat die dingen die je niet meer nodig hebt van je afvallen. Stop ermee die stukjes vast te houden die niet meer bij je passen. Laat ze maar vallen. Laat ze maar los.

Ik: Maar als ik dat ga doen, wat blijft er dan nog van me over?

God: Alleen het allerbeste van jou.

Ik: Ik ben bang om te veranderen.

God: Dan zal ik je het nog eens zeggen: JE BENT  NIET AAN HET VERANDEREN, MAAR AAN HET WORDEN!

Ik: Maar wie word ik dan?

God: Dan word je zoals ik je heb gecreëerd! Iemand die licht uitstraalt en liefde en menslievend is, vol van hoop en moed en vreugde en barmhartigheid en genade,  medelijdend en medelevend. Ik heb je geschapen voor veel meer dan die kleine stukjes waartoe je besloten hebt jezelf mee op te leuken en waaraan je je met alles wat in je is en vol angst aan vastklampt. Laat die dingen van je afvallen. Ik hou van je! Verander niet! Word! Word! Word zoals Ik je heb gemaakt. Ik zal jou je daar tot in lengte van dagen aan blijven herinneren.

Ik: Daar gaat weer een stukje.

God: Yep. Laat maar gaan.

Ik: Ik ben dus niet gebroken?

God: Natuurlijk niet! Je bent aan het doorbreken, net als de  dageraad. Een nieuwe dag breekt aan.

Corona houdt de gemoederen bezig. Mensen maken zich zorgen over hun baan, of die van hun partner, over of zij het zullen krijgen of niet, en wat dan, over hoe de kinderen moeten worden opgevangen nu de scholen dicht zijn. De wereld blijkt toch niet zo maakbaar. Nu blijkt de kracht van systemen, of juist de zwakte van systemen.

In Brabant is een ‘help elkaar’ Facebook pagina geopend, met het oog op het ondersteunen van eenzamen, zieken en/of kwetsbaren. Vrijwilligers kunnen zich aanmelden om bijvoorbeeld boodschappen te doen, een koffietje te drinken (met anderhalve meter afstand), een klusje te doen. De lijst met vrijwilligers is er. Er zijn alleen nog geen hulpvragen omdat de mensen om wie het gaat  niet op Facebook blijken te zitten. Er worden nu folders gedrukt en posters om het op deze wijze bekend te maken, zodat de mensen die ze willen bereiken ook bereikt worden. Een mooi initiatief.

Je kunt je voorstellen dat wanneer je alleengaand bent met de eerste zorg voor je kinderen, dat het er dan zeker en wellicht nog meer, in hakt. Want wat als jij ziek wordt, wie zorgt dan voor je kinderen? En wat als jij een beroep hebt waardoor je moet blijven werken (verpleging, brandweer, ziekenhuis of ziekenverzorgende) maar je weet niet waar je kinderen moeten blijven (ook al is aangegeven dat er opvang zal zijn, dit is niet overal even goed ingeregeld)? Wat als je puber ziek wordt of zelfs wordt opgenomen in het ziekenhuis? En wat als je geen vast contract had en je baan kwijt raakt?

Als kerk worden we opgeroepen oog te hebben voor de weduwen en de wezen. Dat zijn ook de alleengaanden met hun kinderen. Het gaat om een vaak kwetsbaar systeem. Hoe kunnen we daar als gemeente van Christus op inspelen? Rutte zegt: let een beetje op elkaar. Aan de andere kant hebben we een AVG waardoor we geen ongevraagd gebruik mogen maken van persoonlijke gegevens. Christus zegt ons voor elkaar zorg te dragen!

• weet je als gemeente welke mensen alleengaande ouder zijn (vaak bekend bij individuen, huiskringen, etc.)?
• wees een luisterend oor; als echtpaar kun je alles delen. Als alleengaande moet je veel zelf verwerken. Je trekt (weet ik uit ervaring) niet snel aan de bel; je bent niet zielig, wilt niet overdreven overkomen, maar vergeet dat iedereen een luisterend oor nodig heeft en dat het willen kunnen delen van ons leven met elkaar is ingeschapen.
• overleg met hen zelf wat ze nodig hebben, wat je als gemeente voor hen kan betekenen en match dat met mensen in de gemeente die zich willen inzetten als vrijwilliger.
• gebruik huiskringleiders om informatie door te geven en betrokkenheid te organiseren zodat liefst in eigen buurt mensen voor elkaar van betekenis kunnen zijn en geen mensen tussen wal en schip vallen.
• doe een extra telefoontje, misschien zelfs liever face-time, voor het contact wanneer mensen helemaal aan huis gebonden zijn. Dus zet alle social media die je kunt in!
• check of je kunt helpen met medicijnen halen bij een apotheek, op kunt passen, boodschappen doen, een keer koken?
• open een ‘vraag elkaar’ gedeelte op de gemeentesite, waar mensen zelf hun behoeften kenbaar kunnen maken.
• neem korte bemoedigende boodschappen op en verspreid die via WhatsApp of You tube.
• breng een bloemetje langs (mag gewoon voor de deur met een betrokken kaartje).
• of een spelletje – computergame ☺
• of een boek.
• en als je zelf alleengaande ouder bent, trek dan aan de bel, houd elkaar in de gaten! In de kwetsbaarheid zijn we sterk, denk aan de weduwe van Sarfat, die bijna niets had en door God bijzonder gebruikt werd!

Gebruik je fantasie – wees er voor elkaar, al het bovenstaande geldt ook voor alle anderen in de gemeente, heb oog voor elkaar!

Marja Krans